Η συναυλιακή επιστροφή των Samsara Blues Experiment στη χώρα μας συνέβη και πάλι στο χώρο του Fuzz Live Music Club. Την Παρασκευή 31 Αυγούστου ο κόσμος γέμισε το χώρο για να δει το double bill μαζί με τους Stoned Jesus. Και οι 2 μπάντες είναι ιδιαίτερα αγαπητές στο ελληνικό κοινό και αυτό φάνηκε από τον κόσμο που ήρθε από νωρίς.
Ακριβώς στην προβλεπόμενη ώρα εμφάνισής τους, οι Stoned Jesus ανέβηκαν στη σκηνή του Fuzz με το κοινό να τους υποδέχεται με ενθουσιασμό. Είναι άλλωστε και αυτοί τακτικοί επισκέπτες στη χώρα μας. Λίγες εβδομάδες πριν, έπαιξαν και στο Los Almiros Festival, ενώ συμμετέχουν και στο Street Mode στη Θεσσαλονίκη – όπως και οι Samsara.
Ακόμα δεν έχω καταλάβει τι είναι αυτό που κάνει τους Stoned Jesus να ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες μπάντες αυτού του χώρου. Προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχουν καλύτερες. Τα κομμάτια που ξεχωρίζω από τη δισκογραφία τους είναι το Ι’m the Mountain και το sabbath-ικό Electric Mistress. Κατά τα άλλα χάνονται μέσα στην αναπαραγωγή των πολυακουσμένων stoner μοτίβων. Όλα αυτά βέβαια είναι η προσωπική γνώμη του γράφοντος, γιατί οι Ουκρανοί ξεσήκωναν τόσο εύκολα το κοινό όση ώρα βρισκόντουσαν πάνω στη σκηνή, πράγμα που είναι πολύ δύσκολο να το κάνει κάποια μπάντα, και αυτό δεν μπορείς να μην τους το «δώσεις».
Για σχεδόν 70 λεπτά που ήταν στη σκηνή έκαναν ένα σύντομο πέρασμα από τη δισκογραφία τους. Ακούσαμε τα δύο καινούρια κομμάτια Thessalia και Water Me, ενώ ακούσαμε και το “Σάββατο” του Γιώργου Μαζωνάκη, όπως συνηθίζουνε να παίζουνε στις τελευταίες εμφανίσεις στη χώρα μας. Το ότι το κοινό από κάτω τραγουδούσε, χειροκροτούσε και άναβε αναπτήρες ακόμα δεν μπορώ να το εξηγήσω..
Μετά το απαραίτητο διάλειμμα για το changeover, ήρθε η ώρα για τους Samsara Blues Experiment. Οι Βερολινέζοι επιστρέψανε 14 μήνες μετά την περυσινή παρουσία τους στο Fuzz, στο μεγαλύτερο venue που έχουν παίξει επί ελληνικού εδάφους.
Από τις πρώτα κιόλας νότες του For the Lost Souls που αποτέλεσε και το άνοιγμα του σετ τους άρχισαν να μας συνεπαίρνουν. Τι και αν ο ήχος δεν ήταν τόσο καλός στην αρχή, με αποτέλεσμα να βγαίνει περισσότερος όγκος και λιγότερη μελωδία σε διάφορα σημεία, αυτό δεν τους εμπόδισε σε τίποτα.
Με στυλοβάτες τους Hans Eiselt και Thomas Vedder σε μπάσο και τύμπανα αντίστοιχα, ήταν ένα από τα πιο στιβαρά και ογκώδη rhythm section που έχω δει σε μπάντα. Η δουλειά, ειδικά, που κάνει ο Hans με το μπάσο, καταφέρνει και καλύπτει το υποτιθέμενο κενό που αφήνει η έλλειψη δεύτερης κιθάρας στις ζωντανές εμφανίσεις των Samsara. Αλλά αυτό φαίνεται και στον τελευταίο δίσκο “One With the Universe” με τις τρομερές μπασογραμμές, πάνω στο γκρουβάτο αλλά και δυνατό παίξιμο του Thomas.
Στο σετ τους συμπεριέλαβαν τα “Ιnto the Black” και “Hangin’ on the Wire” από το “Revelation and Mystery”, τα “Vipassana” και “Οne With the Universe”, το “Center of the Sun” από το ντεμπούτο τους, αλλά και δύο νέα κομμάτια, σε συνέχεια του ύφους τους και με ίσως περισσότερο synth. Στο encore ήρθε το καθιερωμένο πλέον “Army of Ignorance” για να αποτελειώσει ό,τι άφησε όρθιο η εμφάνισή τους, που διήρκησε περίπου 110 λεπτά.
Πάνω στη σκηνή οι Samsara απέδειξαν γιατί είναι στις καλύτερες μπάντες στο είδος τους. Με επιρροές από την ψυχεδέλεια των 60’s και 70’s, αλλά και τη μεγάλη αγάπη του Christian στο raga. Με γνώμονα τις 4 πολύ καλές δισκογραφικές τους δουλειές, που σε δυσκολεύουν αρκετά να πεις ποια είναι καλύτερη από την άλλη (εντάξει ναι, είναι το Long Distance Trip, αλλά διάολε αυτό το One With the Universe από τον ομώνυμο δίσκο δε λέει να φύγει με τίποτα από το μυαλό μου), αλλά και τις ισοπεδωτικές τους ζωντανές εμφανίσεις, επιβεβαιώνουν τις μεγάλες προσδοκίες που υπάρχουν για αυτούς.
Κείμενο : Μιχάλης Κανάκης
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού
[Best_Wordpress_Gallery id=”75″ gal_title=”Samsara Blues Experiment”]
