Με αφορμή την εμφάνισή τους στο πρώτο Cult of the Amps στο Gagarin – μαζί με Allochiria, Amniac και Caldera- αλλά και την αδυναμία που τους έχουμε –να τα λέμε κι αυτά- ήπιαμε ένα καφέ μαζί τους στο Dudu Loft, το studio ή αλλιώς το δεύτερο σπίτι τους.
Για εσένα που δεν τους γνωρίζεις, θα σου πούμε, με κάθε επιφύλαξη, ότι παίζουν post rock σαν πρώτο hint. Aλλά μην μείνεις σε αυτό, γιατί οι Afformance δίνουν πολλά παραπάνω από post rock ατμόσφαιρα και riffs. Από την άλλη δεν μπορούμε να σου πούμε και πολλά παραπάνω γιατί σεβόμαστε τις οδηγίες τους προς ναυτιλομένους:
«Τα press release είναι ένα μεγάλο θέμα γιατί διαβάζει κάποιος ότι παίζουμε post και βγάζει συμπεράσματα που δεν είναι πάντα αληθή. Προτιμάμε να έρθει κάποιος να μας ακούσει χωρίς να ξέρει και πολλά γιατί το feeling που θα πάρει ενέχει μια μεγάλη δόση ειλικρίνειας».
Ξεκίνησαν λοιπόν πριν 13 χρόνια και τους έχουμε δει σε δικά τους live, σε φεστιβάλ (στο Release ας πούμε ήταν εξαιρετικοί), σε support. «Δεν προτιμάμε πια να κάνουμε support αλλά είναι μια ευκαιρία που δεν μπορείς να την αφήσεις. Είναι μια ευκαιρία να σε δει κόσμος που δεν θα ερχόταν να σε ακούσει. Το ότι εκτίθεσαι σε κόσμο που ενδεχομένως δεν τον ενδιαφέρεις και καθόλου, δεν έχει ακούσει ποτέ για σένα, είναι καλό. Πάντα έχεις ένα μικρό κέρδος. Μπορεί να πιάσεις 4-5 άτομα που δεν σε έχουν ακούσει ποτέ κι αυτό είναι πολύ ωραίο».
Δεν έχουν μανατζαραίους, αν και θα ‘θελαν (μεταξύ μας συμφωνούμε!). «Τα συζητάμε όλα, τα φέρνουμε στο τραπέζι και αποφασίζουμε για το πλάνο της μπάντας, Μας λείπει ένας manager. Η δουλειά είναι μια δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία που θα έπρεπε να την κάνει ένας άνθρωπος που να μην είναι στη μπάντα. Θα πρέπει να ‘ναι σκληρός και να μην χαρακτηρίζεται η μπάντα από αυτόν. Ο tour manager είναι ο μ@@@κας της υπόθεσης γιατί πρέπει να υπάρχει ένας τέτοιος να υπερασπιστεί την μπάντα. Εμείς σαν δημιουργοί είμαστε εμείς πιο διαλλακτικοί».
Έχουν όμως πολύτιμους συνεργάτες που εκτιμούν ιδιαιτέρως. «Είναι πολύ σημαντικό η μπάντα να έχει τον ηχολήπτη της. Μια punk μπάντα δε χρειάζεται ηχολήπτη αν παίζει σε καταλήψεις και μικρούς χώρους αλλά για όλους τους υπόλοιπους είναι πολύτιμος! Σίγουρα, βέβαια, ένας καλός ηχολήπτης δεν κάνει μια κακή μπάντα, καλή. Αλλά όταν ξέρει ο άλλος τον ήχο της μπάντας προσαρμόζεται στο χώρο και ταιριάζει και η αισθητική σου. Είναι πολλοί οι παράγοντες που καθορίζουν τον ήχο της μπάντας και ο ηχολήπτης είναι ένας από τους σημαντικότερους».
Ακούνε απ’ όλα –χωρίς τζατζίκι ενίοτε- και αυτό είναι που τους πάει και παρακάτω όλ’ αυτά τα χρόνια. «Ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε μουσική που προσιδίαζε στο post rock. Εκείνη την εποχή ήταν κάτι που μας εξέφραζε και το θεωρήσαμε και ενδιαφέρον παιχτικά. Οι περισσότεροι της μπάντας δεν ήταν fans της post. Η κοινή μας συνισταμένη είναι η metal. Όλοι ακούμε metal αλλά για όλα τα υπόλοιπα ακούμε ο καθένας τα δικά του».
Και έχουν και ανοιχτούς ορίζοντες.. «Έχουν αλλάξει τα πάντα σε αυτά τα 13 χρόνια. Τα μέλη, τα γούστα μας. Δεν θα ακούγαμε με την ίδια ευκολία rap τότε, όπως το κάνουμε τώρα. Το Hip hop ποια είναι ότι ποιο ενδιαφέρον δημιουργείται πλέον. Δεν θα κάναμε αμιγώς hip hop δίσκο αλλά στοιχεία rap θα βάζαμε».
Σε μια μικρή παρένθεση που κάναμε για την μουσική βιομηχανία μοιράστηκαν μαζί μας και κάποια βαθύτερα πράγματα που δεν τα αναγνωρίζεις on stage…
«Όταν το είδαμε σοβαρά να ξεκινήσουμε τους Afformance, οι φιλοδοξίες μας δεν ήταν πολύ ρεαλιστικές, ποτέ δεν είναι. Αλλά ήμασταν σε φάση πάμε να παίξουμε κι ότι γίνει. Μουσικά δεν έχουμε πει ποτέ ότι δεν έχουμε κάτι να δώσουμε, αλλά από άποψη βιωσιμότητας όμως ναι το νιώσαμε. Το καλό είναι ότι η μπάντα αυτοσυντηρείται. Δεν ξέρουμε αν μπορούμε να βγάζουμε λεφτά από την μουσική γιατί έχουμε και σαν προτεραιότητα να παίζουμε αυτό που μας αρέσει. Και να προσπαθούσαμε να κάναμε κάτι εμπορικό δεν ξέρουμε αν θα έβγαινε. Τώρα θα πούμε ότι δεν θα κάναμε πίσω για να φτιάχνουμε hits για να βιοποριστούμε αλλά αν μας γινόταν μια τέτοια πρόταση δεν ξέρουμε αν θα το αποφασίζαμε. Αν κάποιος έβρισκε ένα 4λεπτο track μας και μας έλεγε πάμε να κάνουμε ένα δεύτερο mix και να κάνουμε clip με πισίνες θα λέγαμε ναι, υπό όρους. Δηλαδή να μας καλύπτει και ηθικά. Δεν θα δίναμε ποτέ μουσική μας στα Jumbo, θέλουμε να έχουμε ένα όριο ποιότητας που εμείς έχουμε θέσει».
Αναμένοντας τα επερχόμενα live τους, θα μοιραστούμε μαζί σας ό,τι μας είπαν για το performance τους: «Στο live πάντα δοκιμάζεις πράγματα. Προσπαθούμε να περιορίζουμε να αυτοσχεδιάζουμε on stage αλλά πάντα υπάρχει σε ένα βαθμό. Αλλά δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να παίζουμε τα κομμάτια ακριβώς όπως τα ηχογραφήσαμε. Το αποφεύγουμε κιόλας. Θεωρούμε ότι είναι ενδιαφέρον να αλλάζουν τα πράγματα από την ηχογράφηση. Κομμάτια από τον πρώτο δίσκο ας πούμε δεν έχει νόημα να τα παίξουμε ίδια. Δεν ήμασταν ίδιοι τότε».
Θα ήθελαν να γράψουν soundtrack για μυστηριώδη ατμοσφαιρικά θρίλερ αλλά και για πιο «φωτεινά» projects, όπως το Internal Sunshine of a Spotless Mind. Παίζουν «απενοχοποιημένο ορχηστρικό death metal», όπως είχαν δηλώσει και στους Laternative και γενικώς μια τρέλα την κουβαλάνε, γι αυτό φτιάχνουν και μουσικάρες βεβαίως βεβαίως.
See you at Gagarin people!
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τους AFFORMANCE εδώ :
https://afformance.bandcamp.com &
https://www.facebook.com/pg/afformance
της Ζωής Νικολάου
(Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού)
More Info :
Οι Afformance εμφανίζονται την Παρασκευή 11 Ιανουαρίου στο πρώτο Cult of the Amps στο Gagarin μαζί με Allochiria, Amniac και Caldera.
