Υπήρχε μεγάλη προσμονή για αυτή την εμφάνιση του Παύλου Παυλίδη και των B-Movies στο Piraeus Academy. Πάνε 9 μήνες από την τελευταία ηλεκτρική τους εμφάνιση στην Αθήνα, στις 2 Ιουνίου στην Πλατεία Νερού μαζί με τον Γιάννη Αγγελάκα. Όπως ανέφερε και το δελτίο τύπου θα ήταν και η μοναδική για τον χειμώνα καθώς ακολουθεί η καθιερωμένη περιοδεία στην Ελλάδα, και στη συνέχεια τους περιμένει το στούντιο για τις ηχογραφήσεις του νέου δίσκου.
Οι πόρτες άνοιξαν στις 7 το απόγευμα και η προσέλευση του κόσμου γινόταν με αργούς ρυθμούς. Πέρισυ είχε βοηθήσει και η ύπαρξη opening act, των Σούπερ Στέρεο, στην πιο έγκαιρη προσέλευση του κοινού. Το Σάββατο όμως, ο κόσμος άργησε, πράγμα που συνέβαλλε σε μια μικρή καθυστέρηση της έναρξης.
Αρχή με το “Άλλη μια Μέρα”, τη “Μαίρη” στην γρήγορη διασκευασμένη εκτέλεσή της και το “Πάρε με Μαζί σου” για να μας βάλουν γρήγορα και δυνατά στο κλίμα! Ο χορός άρχισε από νωρίς, η μπάντα έδειχνε ήδη ζεσταμένη και ο Παυλίδης ξεκίνησε να χορεύει πάνω στη σκηνή.
Στο σχήμα έχει προστεθεί και ένα 6ο μέλος, ο Χρήστος Λαϊνάς στην τρίτη κιθάρα και στα synths. Στυλοβάτες όπως πάντα ο Ορέστης Μπενέκας στα πλήκτρα και ο Τόλης Δεληγιάννης στο μπάσο. Αλλά και οι Δημήτρης Οικονόμου και Αλέκος Βουλγαράκης που έχουν δώσει νέα πνοή στη μπάντα τα 2 τελευταία χρόνια.
Όλα δείχνανε πως θα είναι μία από τις πιο ηλεκτρικές εμφανίσεις του Παυλίδη τα τελευταία χρόνια. Και έτσι πήγε μέχρι το τέλος. Έτσι και αλλιώς εδώ και μια τετραετία, η ατμόσφαιρα όλο και ηλεκτρίζεται και οι πιο..ήσυχες στιγμές μένουν για τις unplugged εμφανίσεις.
Εμφανής είναι και η στροφή σε αρκετά περισσότερα κομμάτια των Ξύλινων Σπαθιών, ίσως με μια αδυναμία στον δίσκο “Μια Ματιά σα Βροχή”. Κατά τη γνώμη μου τον καλύτερό τους. Από αυτόν το δίσκο ακούσαμε τα “Μόνο Αυτό”, “Ρομπότ”, “Το Καράβι” και στο φινάλε το “Παράξενο Τραγούδι”.
Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να κάνουμε στην πρώτη live εκτέλεση του νέου κομματιού του Παυλίδη. Το “Αλλιώτικο Παιδάκι” έκανε ντεμπούτο στις ζωντανές εμφανίσεις και κέρδισε τις εντυπώσεις. Εντυπώσεις που είχε ήδη κερδίσει με το βίντεοκλιπ (σκηνοθεσία της Μαρίνας Δανέζη) που είχε παρουσιαστεί λίγο καιρό πριν. Πρόκείται για το πιο αιχμηρό τραγούδι που έχει γράψει ποτέ ο Παυλίδης, με έντολο πολιτικό περιεχόμενο. Πολιτικές αναφορές είχε και σε άλλα κομμάτια, πάντα μπλεγμένα με τις αλληγορίες του, όπως το “Θα ‘ρθει μια Μέρα” για τους αγώνες ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής, αλλά και το “Κατάδικος” για την υπόθεση της Ηριάννας. Πότε όμως δεν ήταν τόσο άμεσος και επιθετικός όσο στο “Αλλιώτικο Παιδάκι”.
Το κλείσιμο του κύριου μέρους του σετ έγινε με το “Φωτιά στο Λιμάνι”, ενώ στο encore έγινε η έκρηξη με το “Βασιλιά της Σκόνης”, με τις φωτοβολίδες που άναψε ο κόσμος. Για να έρθει το κλείσιμο με το “Παράξενο Τραγούδι”, αφού “υπήρχε όριο” όπως ανέφερε ο Παυλίδης.
Ο κόσμος ήταν αισθητά περισσότερος από πέρισυ. Όμως κάτι ήταν αυτό που έλειπε. Αυτό το κάτι παραπάνω που θα μας έκανε να τη θυμόμαστε για καιρό ακόμα. Πιθανόν να έφταιγε το setlist καθώς κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, πάτησε στο περσινό, κάνοντάς σε να νιώθεις ότι ζεις σε επανάληψη. Έλειψαν οι εκπλήξεις που συνήθως μας κρύβουν στις εμφανίσεις τους.
Αυτά όμως είναι για αυτούς που κοιτάνε τις λεπτομέρειες. Για να μην αδικήσουμε λοιπόν τη μπάντα, θα επαναλάβουμε, πως ήταν μία από τις πιο έντονες εμφανίσεις τους (οι πιο ήρεμες στιγμές ήταν το “Δεσποινίς” και το “Άσε με Εδώ”), και για 2 ώρες όσο κράτησε, όλο το Academy βρισκόταν “στη χώρα που χορεύουν όλοι όλη μέρα”!
Κείμενο : Μιχάλης Κανάκης
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού
[Best_Wordpress_Gallery id=”108″ gal_title=”PAYLIDIS”]
