του Duke Zappa
Παρακολουθώντας κανείς την Tash Sultana ζωντανά, μπορεί να καταλάβει γιατί την επέλεξε ο Bruce Springsteen για να ανοίξει τις συναυλίες του τελευταίου show της Ευρωπαικής Περιοδείας του. Γιατί, πολύ απλά ένα τέτοιο ταλέντο είναι πολύ σπάνιο.
Μπορεί να ήταν κομματάκι πιο νωχελική από τους Dub Inc, που προηγήθηκαν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ποσώς ότι δεν κατάφερε να κάνει ένα δυνατό show, το οποίο συνεπήρε το κοινό από κάτω. Κατά την αποχώρησή της από την σκηνή του ΚΠΙΣΝ, τα θετικά σχόλια και οι εκφράσεις θαυμασμού έδιναν και έπαιρναν. Και αυτό λέει πολλά.
Τι είδαμε, όμως, εν των μεταξύ στο Release Athens X SNF Nostos; Είδαμε μια μουσικό, μια πολυοργανίστα για την ακρίβεια, που αγαπάει τους μουσικούς της ήρωες, το δείχνει χωρίς καμία ντροπή, και παραμένει δημιουργικά ο εαυτός της. Όταν αναλάμβανε η Tash Sultana ως One Woman Band, και έπαιζε και λούπαρε ζωντανά όλα τα όργανα (!), αποκτούσες μια αίσθηση ότι η Bjork χαμογελούσε κάπου στα παρασκήνια. Όταν έπαιζε τα “καθαρά” μέρη στην κιθάρα το παίξιμο της έφερνε στον τεράστιο Isaac Hayes, όταν όμως έβαζε παραμόρφωση και ξεκίναγε να σολάρει, ένιωθες ότι είχες μπροστά σου έναν Neil Young χωρίς τους τόνους από feedback από πίσω. Όταν τραγουδούσε, συνέβαινε άλλη μια μεταμόρφωση, αφού η φωνή της έμοιαζε εκπληκτικά με αυτην της Kate Bush. Και όταν έπαιζε πιο ακουστικά, από τις ρωγμές έβγαιναν ενορχηστρώσεις (ιδίως στο μπάσο και στα πλήκτρα), που έφερναν στο μυαλό τους δίσκους της Joni Mitchell.
Κάθε τρία με τέσσερα τραγούδια, φαινόταν να πειραματίζεται με κάτι καινούριο, οδηγώντας το κοινό σε καινούρια και διαφορετικά μουσικά ηχοτοπία, ανακατεύοντας μουσικές και επιρροές, βάζοντας μας σε καινούρια τριπάκια. Από το trip hop στην ψυχεδέλεια, στο βρώμικο funk, στην folk jazz, στην reggae και το dub, και από εκεί σε grunge καταστάσεις, και πάλι από την αρχή.
Με πολύ καλή και θεατρική διάθεση, η Tash Sultana χόρεψε πολύ στην σκηνή, έγραψε αρκετά χιλιόμετρα, έπαιξε μια ντουζίνα όργανα, μοίρασε χαρούμενα και ονειρικά vibes, και μας άφησε ανα αναρρωτιόμαστε τι θα μπορούσε να μας δώσει σε μια σόλο συναυλία, σε μη φεστιβαλική μέρα.
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού
