Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση στην αναβίωση του ήχου των δεκαετιών του ‘60 και του ‘70. Μέσα σε αυτό το ύφος δημιουργήθηκαν και οι Lucifer. Η Johanna Sadonis μετά τη διάλυση των The Oath, έφτιαξε τους Lucifer και τους πάει αρκετά μακριά. Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησαν το “V” μέσω της Nuclear Blast. Πιθανότατα το καλύτερο άλμπουμ τους μέχρι τώρα.
Πηγαίνοντας προς το Temple μαθαίνουμε πως ο Nicke Andersson δεν έχει έρθει στην Ελλάδα και πως έχει αντικατασταθεί από άλλο ντράμερ. Μια κρυάδα την πήραμε. Μεγαλύτερη κρυάδα πήραμε μπαίνοντας στο χώρο, όπου το παραδοσιακό «ζακέτα να πάρεις» μοιάζει αναγκαίο για επιβίωση.
Τη συναυλία άνοιξαν οι Saturday Night Satan με ένα καθαρό heavy metal ύφος. Καθαρός ήχος, βαριά riffs αλλά και με με μια προσθήκη synthesizers. Κατάφεραν και με το παραπάνω να κρατήσουν το ενδιαφέρον του κοινού, αλλά και να δημιουργήσουν δυνατή ατμόσφαιρα μέχρι να ανέβουν στη σκηνή οι Lucifer.
Το φέρετρο των Lucifer παίρνει τη θέση του μπροστά στη σκηνή, με μια κρυφή ελπίδα να βγει ο Nicke κάνοντάς μας «έκπληξη!» , πράγμα που -προφανώς- δεν έγινε. Πάμε παρακάτω όμως.
Αν με κάποιο μαγικό τρόπο ξεχνούσες σε ποιό έτος ζούμε, και εστιάζες μόνο στη σκηνή, θα μεταφερόσουν σίγουρα κάπου κοντά στο 1970. Μακριά μαλλιά, μουστάκια, παντελόνια καμπάνες. Το ξεκίνημα των Lucifer με το “Fallen Angel” από την πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους, έβαλε με τη μία το πόδι τέρμα στο γκάζι, και από εκείνο τη σημείο δε σταμάτησε ποτέ. Ο ήχος εξαιρετικός, οι κιθάρες εναλάσσονταν στα σόλο και ένας πληθωρικός ντράμερ έδινε τον ρυθμό. Η Sadonis με πολύ καλή απόδοση πηγαινοερχόταν στη σκηνή. Το φέρετρο είχε και αυτό τις δικές του στιγμές. Έτσι και αλλιώς υπάρχουν άμεσες και έμμεσες αναφορές σχεδόν σε πολλά κομμάτια των Lucifer.
Μπορεί οι Lucifer να ήταν λίγο φειδωλοί στο χρόνο τους πάνω στη σκηνή, ήταν όμως ανοιχτοχέρηδες σε απόδοση και ένταση στην εμφάνισή τους. Απολαυστικό και άκρως συναυλιακό το setlist που κάλυψε μεγάλο μέρος της δισκογραφίας τους. Τα κομμάτια τους είναι ξεσηκωτικά και «πιασάρικα» με ρεφρέν που σου μένουν. Τραγουδήθηκαν αρκετά κιόλας από το κοινό. Είναι ξεκάθαρο ότι είναι μπάντα για φεστιβαλικές σκηνές. Οι Lucifer στο encore με το “Reaper on your Heels” σε μια φοβερή εκτέλεση, έκλεισαν το set όπως το ξεκίνησαν με «τέρμα τα γκάζια»
Κείμενο : Μιχάλης Κανάκης
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού
